Alicia

Alicja miała rok, gdy trafiła do domu dziecka. Odebrana nastoletniej matce i umieszczona w sierocińcu, czekała na nowy dom. Gdy zaadoptowała ją rodzina zastępcza zmarł ojciec, a Alicja w wieku pięciu lat po raz drugi trafiła do sierocińca. Znalezienie nowego domu okazało się bezskuteczne, a jej życie zmieniło się w pełne frustracji i pozbawione perspektyw czekanie na niewiadome, rodząc fatalne w skutkach emocje.

Kręcony przez trzy lata film jest poruszającym emocjonalnie portretem młodej dziewczyny, która na skutek tragicznego splotu życiowych okoliczności i pozbawionego empatii systemu znalazła się zagubiona pośrodku prowadzącej donikąd drogi. Skupieni na poszukiwaniu idealnego domu dorośli zapominają o ludzkich emocjach, a dom dziecka zamiast motywować i uspokajać staje się zimnym i pozbawionym perspektyw więzieniem. Film jest niepokojącym portretem bezdusznego systemu, a także niemożliwych do spełnienia pragnień i bezsilności młodej dziewczyny, która została zmuszona do życia w jego ramach. To filmowe świadectwo nieuchronnego i powtarzającego się ludzkiego losu (zarówno matka Alicji, jak i reżyserka filmu były w domu dziecka) w niezwykle dojmujący sposób ukazuje też uniwersalny dla nas wszystkich problem: ludzką potrzebę miłości.