Statek Ziemia

W latach 60. XX wieku Adlai Stevenson, amerykański polityk i dyplomata, wygłosił na forum ONZ słynne słowa o tym, że jesteśmy pasażerami małego statku, na którym podróżujemy przez martwy wszechświat, a także że od jego kruchych rezerw powietrza i ziemi jesteśmy uzależnieni. Dlatego nie możemy sobie pozwolić na bezmyślne trwonienie tych dóbr, ani stan, w którym część ludzkości jest szczęśliwa, a część żyje w nędzy; część jest pewna siebie, a część zrozpaczona; część wolna, a część zniewolona, bowiem to od każdego człowieka zależy los nas wszystkich.

Słowa te oddawały doświadczenie i uczucia wielu ludzi, którzy – tak jak astronauci Apolla fotografujący z kosmosu Ziemię – dostrzegli piękno i kruchość swojej planety i którym – tak jak współczesnym ekologom i aktywistom – brakuje czasem języka, by wyrazić swoją głęboką troskę o jej losy. Kevin McMahon, wielokrotnie nagradzany twórca filmów poświęconych ochronie przyrody, wykorzystuje tę metaforę, by poruszyć zbiorową wyobraźnię i uświadomić, że bez wzięcia odpowiedzialności przez każdego z nas za losy naszej planety – grozi nam katastrofa. Poprzez rozmowy z czołowymi światowymi fizykami, astronautami, antropologami i geologami, pokazuje wpływ codziennej aktywności człowieka na ziemskie zasoby, a także proponuje lepsze i zdrowsze metody korzystania ze wspólnego dobra.