Wielka architektura

Przypominająca stok narciarki elektrownia, wieżowiec zaprojektowany w kształcie chińskiego znaku dla „ludu“ Szanghaju, dom Lego pomyślany jako zbudowane z klocków interaktywne centrum rozrywki czy nowe dwie wieże World Trade Center – to tylko niektóre z oryginalnych projektów Bjarke Ingelsa, jednego z najciekawszych i najbardziej oryginalnych architektów naszych czasów, okrzykniętego w 2011 roku przez „The Wall Street Journal” Innowatorem Roku w dziedzinie architektury. Uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami czterdziestoparoletni Ingels, szef biura architektonicznego Bjarke Ingels Group, traktuje architekturę jak pragmatyczną utopijną sztukę, która stawia sobie za cel stworzenie doskonałych miejsc ze społecznego, ekonomicznego i ekologicznego punktu widzenia. Znany jest z budynków, które sprzeciwiają się zarówno tradycyjnym konwencjom architektonicznym, jak i przestrzennym wymiarom. Jego nowatorskie projekty oparte na idei zrównoważonego rozwoju zdobyły duże uznanie na całym świecie.

Kręcony przez 6 lat film śledzi losy słynnego Duńczyka w momencie pracy nad jego dwoma poważnymi projektami: nowymi budynkami World Trade Center oraz manhattańskim wieżowcem W57. Obserwujemy, jak w Nowym Jorku otwiera biuro dla swojej firmy BIG, a potem zmaga się z zawodowymi i osobistymi problemami.

Po wyjeździe do Nowego Jorku jego duńska firma wpada w kłopoty, a w trakcie badań wykryto mały guz w jego mózgu. Obserwujemy niewiarygodnie intensywne życie codzienne Ingelsa, podróże na kolejne plany budowy, negocjacje z niezadowolonymi duńskimi pracownikami, a także rozmowy z lekarzami. Okazuje się jasne, że jego wielki sukces ma również wysoką cenę. Jednak najciekawsze są w tym filmie mini-wykłady Ingelsa, w których wyjaśnia, w jaki sposób powstają jego pomysły i projekty, a także przedstawia filozoficzne i architektoniczne rozważania o tym, czym jest architektura. Jeśli kino dokumentalne – twierdzi Ingels – jest dokumentowaniem świata takim, jakim on jest, a fabularne fantazją na temat tego, jak mógłby wyglądać, to architektura jest fabularyzowaniem realnego świata.